کد مطلب:140274 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:114
رسیدن موکب همایونی به منزل قطقطانیه
ملا حسین كاشفی در روضة الشهداء می نویسد:
پس از آنكه موكب همایونی از منزل ثعلبیه كوچ كردند به موضعی به نام قطقطانیه رسیدند در آن منزل امام علیه السلام خطاب به لشگر خود نمود و فرمود:
ای مردمان بیعت از شما برداشته به هر كجا كه خواهید بروید زیرا كوفیان با ما بی وفائی كرده و مسلم بن عقیل را به قتل آوردند، بر شما حرجی نیست هر كه خواهد بازگردد.
جمعی كه در راه وفا ثبات قدمی نداشتند ملازمت آن حضرت را گذاشتند و امام حسین علیه السلام ماند با فرزندان و برادران و خویشان و جمعی اندك از محبان
امام باز فرمود: ای دوستان خویشان را از من و مرا از ایشان گریز نیست اما شما را اجازت است عنان بگردانید و حالا كه مجال است بهر طرف كه خواهید متوجه شوید.
آن وفاداران حق گذار و هواخواهان اهل بیت سید مختار علیه صلوات الملك الجبار زبان اخلاص گشوده و اظهار صدق نیت و خلوص نموده گفتند: یابن رسول الله هزار جان ما فدای خاك پای تو باد كه تو سپهر ولایت را ماهی و مسند امامت را شاه هر كه امروز روی از تو بگرداند فردا بكدام دیده در روی تو بنگرد.
ای قبله هر كه مقبل آمد رویت
روی همه مقبلان عالم سویت
امروز كسی كز تو بگرداند روی
فردا به كدام دیده بیند رویت
یابن رسول الله ما به چه حجت دست اعتصام از دامن ولای تو باز داریم و از ملك خدمت و ملازمت تو كه سبب پادشاهی جاوید است روی به كدام مملكت آریم، بلكه ما ملك آنرا دانیم كه سلطانش توئی و جان را از آن دوست داریم كه جانانش توئی.
خوشا ملكی كه سلطانش تو باشی
خوشا جانی كه جانانش تو باشی
خوشا روئی كه در روی تو باشد
خوشا چشمی كه انسانش تو باشی
به درد دل بسر بردیم عمری
ببوی آن كه درمانش تو باشی
ای ریحان روضه رسالت و ای یاسمن گلشن جلالت ما را از بوستان وصال خود به خارستان فراق حواله مكن كه اگر همه عالم پر گل و گلزار است با خارستان عشق جمالت آنها همه در نظر ما خار است.
تا خار غم عشقت آویخته در دامن
كوته نظری باشد رفتن به گلستانها
گر در طلبت ما را رنجی برسد غم نیست
چون عشق حرم باشد سهل است بیابانها
یابن رسول الله ما به حقیقت تو را شناخته ایم و لوای هواداری تو بر سر میدان مخالصت افراخته و مركب حق شناسی در مضمار متابعت تو تاخته ایم و رسم بی وفائی و پیمان شكنی كه در مذهب فتوت و آئین مروت روا نیست برانداخته، اگر تو آستین ملال بر ما افشانی یا دامن صحبت از ما در چینی ما دست از دامن تو باز نداریم و اگر از در برانی از دیوار درآئیم.
گر تو صد بار دامن افشانی
نگذاریم دامن تو ز دست
بعد از آن كه حق تعالی نعمت تو دریافته باشیم طریقه شكرگذاری و وظیفه سپاس داری اقتضای آن می كند كه تا زنده باشیم چنین نعمتی را از دست ندهیم و
به وعده (و بالشكر تدوم النعم) سر ارادت بر خط انقیاد و اطاعت نهیم
دامن دولت جاوید و گریبان امید
حیف باشد كه بگیرند و دگر بگذارند
موالیان در اثنای این سخنان گریه می كردند و امام حسین نیز می گریست و ایشان را دعای خیر می گفت
پس از آنكه موكب همایونی از منزل ثعلبیه كوچ كردند به موضعی به نام قطقطانیه رسیدند در آن منزل امام علیه السلام خطاب به لشگر خود نمود و فرمود:
ای مردمان بیعت از شما برداشته به هر كجا كه خواهید بروید زیرا كوفیان با ما بی وفائی كرده و مسلم بن عقیل را به قتل آوردند، بر شما حرجی نیست هر كه خواهد بازگردد.
جمعی كه در راه وفا ثبات قدمی نداشتند ملازمت آن حضرت را گذاشتند و امام حسین علیه السلام ماند با فرزندان و برادران و خویشان و جمعی اندك از محبان
امام باز فرمود: ای دوستان خویشان را از من و مرا از ایشان گریز نیست اما شما را اجازت است عنان بگردانید و حالا كه مجال است بهر طرف كه خواهید متوجه شوید.
آن وفاداران حق گذار و هواخواهان اهل بیت سید مختار علیه صلوات الملك الجبار زبان اخلاص گشوده و اظهار صدق نیت و خلوص نموده گفتند: یابن رسول الله هزار جان ما فدای خاك پای تو باد كه تو سپهر ولایت را ماهی و مسند امامت را شاه هر كه امروز روی از تو بگرداند فردا بكدام دیده در روی تو بنگرد.
ای قبله هر كه مقبل آمد رویت
روی همه مقبلان عالم سویت
امروز كسی كز تو بگرداند روی
فردا به كدام دیده بیند رویت
یابن رسول الله ما به چه حجت دست اعتصام از دامن ولای تو باز داریم و از ملك خدمت و ملازمت تو كه سبب پادشاهی جاوید است روی به كدام مملكت آریم، بلكه ما ملك آنرا دانیم كه سلطانش توئی و جان را از آن دوست داریم كه جانانش توئی.
خوشا ملكی كه سلطانش تو باشی
خوشا جانی كه جانانش تو باشی
خوشا روئی كه در روی تو باشد
خوشا چشمی كه انسانش تو باشی
به درد دل بسر بردیم عمری
ببوی آن كه درمانش تو باشی
ای ریحان روضه رسالت و ای یاسمن گلشن جلالت ما را از بوستان وصال خود به خارستان فراق حواله مكن كه اگر همه عالم پر گل و گلزار است با خارستان عشق جمالت آنها همه در نظر ما خار است.
تا خار غم عشقت آویخته در دامن
كوته نظری باشد رفتن به گلستانها
گر در طلبت ما را رنجی برسد غم نیست
چون عشق حرم باشد سهل است بیابانها
یابن رسول الله ما به حقیقت تو را شناخته ایم و لوای هواداری تو بر سر میدان مخالصت افراخته و مركب حق شناسی در مضمار متابعت تو تاخته ایم و رسم بی وفائی و پیمان شكنی كه در مذهب فتوت و آئین مروت روا نیست برانداخته، اگر تو آستین ملال بر ما افشانی یا دامن صحبت از ما در چینی ما دست از دامن تو باز نداریم و اگر از در برانی از دیوار درآئیم.
گر تو صد بار دامن افشانی
نگذاریم دامن تو ز دست
بعد از آن كه حق تعالی نعمت تو دریافته باشیم طریقه شكرگذاری و وظیفه سپاس داری اقتضای آن می كند كه تا زنده باشیم چنین نعمتی را از دست ندهیم و
به وعده (و بالشكر تدوم النعم) سر ارادت بر خط انقیاد و اطاعت نهیم
دامن دولت جاوید و گریبان امید
حیف باشد كه بگیرند و دگر بگذارند
موالیان در اثنای این سخنان گریه می كردند و امام حسین نیز می گریست و ایشان را دعای خیر می گفت